Ssssssh

Lin este libro na primeira avaliación  e vou a comentar o capítulo 30 chamado "Sssssh".
Este capítulo vai dunha bibliotecaria que o seu traballo trata de facer calar. Leva o índice aos labios e fai sssssh, pasaba oito horas ao día sen dirixir ningunha palabra.

Un día coñeceu a un home que a invitou a ir tomar un café e ela ten que falar para dicirlle si acepta a invitación.Tomaron o café en casa del e coas tonterías namorouse, pasaron toda a tardiña na súa casa facendo ruídos como: uuuuuuuuuh, si..., auuuuuuummmm, aaaaarf, umm, og, aaaaaaaaaaaaaaaahhh!!! que t...? mmmmm.

Non estivera mal, mais falaba demasiado, ela chegou a conclusión de que os homes falaban demasiado e se deu conta de que podía distraerse fora do traballo facendo o que máis lle gustaba. Agora vese en máis sitios facer o sssssh cando alguén rompe o silencio.
Sorpréndeme que todo este feito con onomatopeas